یادداشت کوتاهی در مورد مقاله محمودی و همکاران ۲۰۲۲

کارکردن با همکاری که حضور ما رو نادیده میگیره خیلی ناراحت کننده است. خیلی از ما در این مورد تجربه شخصی داریم. یکی از مقاله های جدید آزمایشگاه ما حرف خیلی جالبی در مورد در مورد طبیعت و ماهیت این تاثیر منفی داره. یافته های ما نشون دادند که وقتی مجبور میشیم با کسی کار کنیم که نظر ما رو ندیده میگیره و طوری رفتار میکنه که انگار ما اینجا نیستیم٬این رفتار ارزیابی ما از توانایی های خودمون رو مخدوش میکنه و عزت نفس ما رو تخریب میکنه.

در این آزمایش, هر آزمون‌شونده با یک همکار مشارکت می کرد. ماموریت آزمون شونده و همکارش این بود که در تصویری که روی صفحه کامپوتر بهشون نشون داده میشود, یک “جسم هدف” رو پیدا و موقعیت مکانی اون جسم رو روی صفحه کامپوتر تعیین کنند. در هر دور آزمایش, بعد از دیدن تصویر, اول آزمون‌شونده با بردن cursor به محل مورد نظرش کار خودش رو انجام میداد. بعد نظر همکار در مورد موقعیت جسم هدف روی صفحه کامپوتر به آزمون شونده نشون داده میشد. بعد (در نصفی از دفعات آزمایش) به آزمون‌شونده فرصت داده میشد که با در نظر گرفتن نظر همکارش, در مورد موقیعت جسم هدف تجدید نظر کنه. در نصف دیگه دفعات آزمایش هم این فرصت به همکار داده میشد و آزمون‌شونده میدید که همکارش چقدر به نظر او اهمیت داده.

آزمون شونده نمیدانست که , پشت صحنه, ما برنامه کامپوتری آزمایش رو طوری تنظیم کرده بودیم که میزان توجه همکار به نظر آزمون شونده رو خودمون تحت کنترل داشتیم. در یک حالت (همکار فهیم) (پرو-سوشیال) ما طوری برنامه‌ریزی کردیم که وقتی نوبت همکار بود, نظر آزمون شونده رو همیشه لحاظ میکرد. در حالت دوم (همکار از خودراضی) (آنتی-سوشیال) طوری برنامه‌ریزی کردیم که همکار, نظر آزمون شونده اصلا به تخم اش هم نبود و هر وقت نوبت تجدید نظر با همکار بود صرفا نظر خودش رو تکرار میکرد.

بعد از حدود ۱۰۰ دور آزمایش و همکاری با هر کدوم از این دو پارتنر, از آزمون شونده میخواستیم که ارزیابی خودش از توانایی همکارش و توانایی خودش در انجام این ماموریت رو اعلام کنه. یافته های ما رو در شکل زیر میبینید

رنگ صورتی ارزیابی آزمون شونده ها در مورد توانایی همکارشون رو نشون میده: آزمون شونده های ما از این تست سربلند بیرون اومدن چون ارزیابی شون در مورد توانایی همکارشون تحت تاثیر نحوه رفتار خوب یا بد همکارشون قرار نگرفت و عادلانه قضاوت کرده بودند.

رنگ آبی, اما, ارزیابی آزمون شونده ها در مورد توانایی خودشون رو نشون میده وقتی که با همکار فهیم (سمت چپ) یا همکار ازخودراضی (سمت راست) کار میکردند. نکته واقعا جالب این یافته ها همینجاست: وقتی آزمون شونده ها با همکار ازخودراضی کار میکردن, به خودشون نمره ی پایینتری دادند.

این مقاله نشون داد که چطور کار کردن با همکار ازخودراضی, ما رو از خودمون بیزار میکنه