مطالعاتی که بر روی رسانه‌های اجتماعی و به خصوص توییتر انجام شده، نشان داده‌اند که در طی این چند سال اخیر، بی‌ادبی و توهین در این رسانه‌ها افزایش پیدا کرده است. پژوهش‌های قبلی تمرکز خود را بر توییت‌های عموم مردم گذاشته‌ بودند ولی از یک منبع مهم و تاثیرگذار در این پلتفرم غفلت کرده‌اند:

مقامات سیاسی منتخب مردم

با توجه به این‌که رفتار مقامات منتخب مردم بر رفتار آن‌ها به‌خصوص در مناظرات و بحث‌ها اثرگذار است و از طرفی هم توییتر یکی از راه‌های ارتباطی رایج سیاستمداران با مردم است، جرمی فریمر و همکارانش در این پژوهش به دنبال جواب این سوال‌ بودند که آیا نشر توییت‌های چاله میدونی در میان سیاستمداران هم افزایش پیدا کرده و اگر این‌طور است علت آن چیست؟

در این مطالعه مجموع 1.3 میلیون توییت اصلی اعضای کنگره‌ و روسای جمهور ایالات متحده امریکا ( باراک اوباما و دونالد ترامپ) و نزدیک به 1 میلیون توییت‌‌های بی‌ادبانه مردم عادی در امریکا که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند و در طول یک دهه (2009-2019) منتشر شده بودند جمع‌آوری شدند . پژوهشگران در این مطالعه با استفاده تکنیک های  یادگیری ماشینی  تخمین زدند  که احتمال این‌که یک ناظر هریک از این متن‌ها را بی‌ادبانه تشخیص دهد از 0 تا 100 چقدر است و به این‌صورت توییت‌ها را دسته‌بندی کردند (برای مثال به جدول 1 نگاه کنید). نتایج نشان داد که در توییتر از سال 2009 تا 2019 بی‌چاک‌و‌دهنی در بین سیاستمداران امریکایی 23 درصد و در بین عموم مردم 28 درصد افزایش داشته است. 

جدول 1 – نمونه‌ی طبقه‌بندی میزان اهانت آمیز بودن توییت‌های اعضای کنگره توسط هوش مصنوعی

|

البته همان‌طور که در شکل 1 مشخص است بی‌چاک‌و‌دهنی در توییت‌های ریاست جمهوری در فید توییتر باراک اوباما در طول زمان تغییر نکرده و به‌طور میانگین 13.4 بود اما زمانی که دونالد ترامپ روی کار آمد نسبت به سال 2009 حدود 76 درصد توییت‌های سیاسی بی‌پرواتری تا سال 2019 منتشر شد. به شکل جالبی میزان نشر این توییت‌های بی‌پروا در میان لیبرال دموکرات‌ها نسبت به جمهوری‌خواهان بیشتر بوده و با شیب بیشتری هم افزایش پیدا کرده است (شکل 1)، ولی این موضوع افزایش روند این توییت‌های چاله‌میدانی را توجیه نمی‌کرد.

-شکل 1
میزان نشر توییت‌های بی‌ادبانه در گروه‌های مختلف (A)، و در میان احزاب سیاسی ایالات متحده امریکا (B) از سال 2009 تا 2019.

نکته‌ی قابل توجه این بود که توییت‌های غیر مدنی در مقایسه با توییت‌های مدنی در طول یک دهه (2009-2019) حدود 15 برابر بیشتر ریتوییت شده و 8 برابر بیشتر لایک دریافت کرده‌ بودند (شکل 2). 

شکل 2- افزایش توجه به توییت‌های غیر مدنی از سال 2009 تا 2019. محور عمودی فراوانی نسبی لایک‌ها و ریتوییتٰ‌ها را در مقایسه با سال 2008 را نشان می‌دهد.

با توجه به این تغییر روند، این مطالعه برای اولین بار شواهد محکمی ارائه می‌دهد که نشان می‌دهند این روند رو به افزایش بی‌چاک‌ و دهنی در توییتر در میان سیاستمداران ممکن است تا حد زیادی نتیجه‌ی  یادگیری تقویتی در کاربران و ناشی از ساختار این پلتفرم باشد: نمایش تعداد ریتوییت‌ها و لایک‌ها به‌عنوان پاداش , این نوع یادگیری ناشی از سعی و خطا را ممکن می‌سازد و ارتباط چندانی با افزایش بی‌ادبی در بین عموم مردم و عوامل دیگری مانند تاثیر زبان نوشتاری افراد، دوقطبی شدن سیاسی کنگره، حزب‌گرایی ، تنوع جنسیتی و نژادی و افزایش میانگین سنی اعضای کنگره ندارد. اگر سیاستمدارانی که خواهان تایید هستند به این معیار اهمیت بدهند که توییت‌های غیر مدنی توجه بیشتری جلب می کنند، خود به خود یاد می‌گیرند که توییت‌های چاله میدونی اهداف سیاسی آن‌ها را بهتر جلو می‌برند. در نتیجه هرچقدر واکنش به این توییت‌های چارواداری بیشتر باشد احتمال نشر توییت‌هایی از این جنس در آینده بیشتر می‌شود.

البته پژوهشگران در این مطالعه نشان دادند که در بین عموم مردم , لایک کردن یک توییت لزوما حاکی از تایید آن توییت نیست. آن‌ها یک معیار اجتماعی تعریف کردند که در آن نسبت لایک به ریتوییت بیانگر میزان تایید اجتماعی بود. این معیار در توییت‌های غیر مدنی کمتر از توییت‌های مدنی بود شاید به این معنی که جامعه‌ی توییتری این جنس توییت‌ها را خیلی تایید نمی‌کنند. علت این‌که توییت‌های غیر مدنی لایک بیشتری دریافت می‌کنند می‌تواند این هم باشد که ریتوییت کردن آن‌ها برای افراد ارزش سرگرمی دارد و معمولا مردم احساس می‌کنند نباید از رفتار ضد اجتماعی چشم‌پوشی کنند و باید این اطلاعات را انتقال دهند. در نتیجه توییت‌های غیراخلاقی بیشتر بازنشر می‌شوند و احتمالا چون مخاطبان بیشتری این توییت‌ها را می‌بینند، لایک بیشتری دریافت می‌کنند. 

برای مطالعه‌ی بیشتر، این گروه از پژوهشگران سخنان سیاستمداران را در دو موضوع بیات شده‌ی  آفلاین یعنی مناظرات انتخاباتی (1995 تا 2020) و نطق های های رئیس جمهور (1976 تا 2020) هم بررسی کردند و مشاهده کردند که بی‌ادبی در این مکالمات حضوری نه تنها در طول زمان افزایش پیدا نکرده، حتی تا حدودی کاهش هم یافته است. این داده‌ها احتمال اینکه رسانه‌های اجتماعی به‌طور ویژه‌ای بی‌ادبی را تقویت می‌کنند افزایش می‌دهد.